Unexpected.be

Telling stories for a living

Page 16 of 236

Kalua Pig Slowcooking

Het voorbije weekend was weer een weekend waar er serieus gekookt werd. Zoals gezegd is #Project30 met succes afgerond, maar de gewoontes blijven lekker verder bestaan en dus probeer ik zoveel mogelijk rekening te houden met de paleo richtlijnen.
Combineer paleo met mijn geliefkoosd keukenatribuut – mijn CrockPot – en een nieuwe bron van inspiratie opent zich. En zo stonden er dit weekend twee gerechten voor de slowcooker op mijn todo-lijstje: chilli-con-carne en een recept dat ik in mijn Nom Nom Paleo: Food for Humans: Over 100 Nomtastic Recipes! kookboek gevonden heb: Kalua Pig!
Michele, de auteur van het boek, heeft dat recept zeer recent ook gedeeld via haar website dus iedereen kan ermee aan de slag!
Let’s get started
Op zich heb je weinig ingrediënten nodig:

  • Varkensgebraad (ik ging voor een exemplaar van 800gr)
  • Rood Hawaïaans zeezout
  • 3 stukken spek
  • Peper
  • Lookteentjes

Zelf heb ik er nog volgende dingen aan toegevoegd:

  • Wortels
  • Ajuin
  • BBQ-saus

Het bereiden zelf is super simpel: op de bodem van de CrockPot de sneetjes spek, daarop het met zeezout ingewreven varkensgebraad, de nodige teentjes look in en rond het gebraad verstoppen en bijkruiden met wat peper. Ik heb er zelf een variant van gemaakt door er nog een ajuin bij te doen, grof gesneden want is toch alleen voor de smaak en een wortel of 8 te schillen en er in zijn geheel bij te leggen. Geen extra vloeistof toevoegen!
Daarna de slowcooker een “overnight” sessie laten doen – lees: ingesteld op “low” en zestien uur lang rustig laten pruttelen.
De ochtend nadien het spek en het gebraad uit de slowcooker gehaald, het vet van het spek gesneden en daarna al het vlees met twee vorken uit elkaar getrokken. Niet versnijden met een mes en liefst van al die actie doen op een apart bord. Anders zou het vlees al de jus die op de bodem van de CrockPot staat teveel absorberen en dat zou eventueel te zout of te vet kunnen zijn. Liever de jus apart houden en later gecontroleerd toevoegen aan je vlees om alles op smaak te brengen (indien dat al nodig is, ik heb het niet gedaan omdat ik de smaak perfect vond).
Mjam! Dinner is served!
Dit vlees kan je bijvoorbeeld in een wrap doen met wat BBQ-saus en de wortels in kleine stukjes erdoor. Anderzijds kan je dit ook perfect combineren met wat appelmoes en kroketjes of puree! Sowieso is het vlees heerlijk van smaak, superzacht en heel erg gezond.
Ik had alvast voldoende voor 2 porties waardoor het vandaag restjesdag is met Kalua Pig :-)! Smakelijk!

Fitbit Flex

Sinds vandaag de gelukkige gebruiker van een Fitbit Flex “Orange”. Voor de enkele zielen die niet weten wat een Fitbit is: het is een tracker die je om je arm draagt als een armband en die je beweging registreert en je slaappatroon analyseert.
Fitbit Flex Orange
Die data wordt via de app en de website in statistieken en rapportjes gegoten waardoor je hopelijk dingen kan leren uit je gewoontes en verbeteringen kan aanbrengen. Sinds ik een “data junk” ben en niks liever doe dat loggen en analyseren, ziet het er naar uit dat ik me de komende tijd ga amuseren.
Oh ja, ik heb voor de oranje versie gekozen, simpelweg omdat die €10 goedkoper was dan de zwarte, de grijze of de blauwe. Ik vermoed dat die minder succesvol is of dat ze een overstock hadden bij Coolblue, maar ik ben best tevreden met mijn hippe tracker.
Wordt vervolgd!

#Project30 Aftermath

Jullie hebben al een tijdje een update over #Project30 tegoed, want dat project is gestopt op 31 januari. Nu ja, gestopt. Het extreme is gestopt en daarmee bedoel ik dat ik mezelf nu wel opnieuw toelaat om bv. een glas wijn te drinken of eens een snoepje te eten of ook een frietjes van de frituur kan eten!
Op zich was het een zeer interessante maand die ook best confronterend was. De zaken waarvan ik dacht dat ik ze heel erg zou missen, liet ik met gemak achter me. Andere zaken miste ik meer dan verwacht. Een serieuze portie zelfkennis opgedaan zeg maar.
Het is en blijft mijn bedoeling om de lijn te blijven verder trekken. Paleo (waarop #Project30 notabene op gebaseerd was) blijft de rode draad in mijn eet- en drinkgewoontes, maar niet voor de volle 100%. Ik mik eerder op een 80%-20% / 90%-10% verhouding, waardoor ik genoeg marge heb om af en toe te kunnen zondigen en toch een veel gezondere levensstijl als eindresultaat overhouden.
Losstaand van een gezonde levensstijl, heb ik ook enkele andere dingen opgepikt:

  • Ik kocht de voorbije weken nooit zoveel kookboeken! Reviews daarvan volgen later.
  • Een Crock-Pot werd aan het kookgerei toegevoegd en bevalt me uitstekend!
  • Blijkbaar evangeliseer ik mijn nieuwe manier van doen naar anderen en zie ik mensen rondom mij stukjes oppikken! Goed zo!
  • Koken is mijn ding eigenlijk wel en dat heb ik nog eens bevestigd gezien door #Project30

Ondertussen is er een nieuwe groep begonnen met hun eigen #Project30 (opnieuw onder begeleiding van Elke). Ik ben nog steeds lid van de Facebook groep en als “ervaren” deelnemer is het best interessant om al die herkenbare feedback van de “newbies” te lezen en te denken “Muahahaa dat had ik ook”.
Als mijn blogs over #Project30 enigszins iets van interesse hebben losgeweekt, aarzel dan niet om er zelf ook eens in te vliegen! Het kost je hoogstens wat tijd en moeite en je hebt op lange termijn meer te verliezen door niet te proberen dan door wel te proberen!

FAB Pop-Up Store

Al jaren ben ik een trouwe online klant van FAB, een Amerikaans bedrijf dat via het wereldwijde web interessante design koopjes aanbiedt. Recent hebben ze hun website gesloten (net als de apps) en kan je er enkel nog op maat gemaakte meubels bestellen. Naar eigen zeggen omdat ze alles aan het hertekenen zijn, dus ik verwacht dat ze vroeg of laat terug komen met meer en beter.
In dat “tabula rasa” verhaal hebben de mensen achter FAB een heuse pop-up store geopend in Antwerpen waar ze de resterende stock tegen serieuze korting te koop aanbieden.
Vorige zaterdag ben ik richting Antwerpen getrokken en ben ik er eens gaan rondsnuisteren. Redelijk veel volk (is in het gebouw van Idealabs in de Lange Klarenstraat – zijstraat van de Meir) en alles staat er redelijk bij elkaar gegooid. Aangezien de winkel aan zijn tweede week begon, ga ik er van uit dat de beste goodies er al tussenuit waren, maar desalniettemin zijn we toch thuis gekomen met enkele leuke schaaltjes en een coole koelemmer.
Moest je zelf interesse hebben om te gaan rondneuzen, dan zou ik niet te lang wachten en richting Antwerpen cruisen. Succes!

Crock-Pot

Sinds #Project30 sta ik veel meer achter de kookpotten dan voordien.
Enerzijds omdat er voordien regelmatig iets werd afgehaald zoals frietjes van de frituur, lekkere pizza of een Chinese nr 64 met zoetzure saus.
Anderzijds omdat ik degene was die aan #Project30 wou deelnemen en ik er dus ook op stond dat de extra “workload” van het project niet volledig op de wederhelft zou terecht komen.
Verandering Vraagt Inspanning
Daarbovenop ben ik van mening dat als je iets drastisch aan je gewoontes wil veranderen (zoals bijvoorbeeld je eetgewoontes) en je er geen of weinig moeite voor wil doen (zoals in dit geval kookboeken uitpluizen, recepten zoeken op het web en uiteraard alles bereiden), de kans op succes erg gering is.
En op zich vind ik dat prima, want ik kook eigenlijk wel graag. De enige kink in de kabel is dat koken best wat tijd vergt. Tenminste, als je gezond wil koken toch. Ongezonde gerechten bereiden is eigenlijk “piece of cake” als ik na de voorbije weken achterom kijk. Afhalen gaat altijd snel (sommigen leveren zelfs aan huis!), pasta koken en een pot saus uit de diepvries halen is ook peanuts…
Verse groenten voorbereiden, alles klaarmaken, kruiden, proeven, laten sudderen en daarna de bijhorende opruimingswerken uitvoeren, daar kruipt wél meer tijd in. Combineer dat met drukke werkschema’s en sociale agenda’s en je creërt onmiddellijk een lange lijst van mogelijke valkuilen en opportuniteiten om “the easy way out” te kiezen.
Om die valkuilen te vermijden, werken de meeste mensen in #Project30 met week-menu’s. Dat bespaart veel tijd, maar kost nog altijd meer tijd dan mijn vorige uiteenzetting.
Tot vandaag…
Slow Cooking
Say HELLO to the world of slow cooking. Alles voorbereiden, in je slow-cooker gooien, aanzetten en iets anders gaan doen. Na vier tot acht uur kom je terug en is je eten helemaal klaar, perfect gegaard en super gezond!
Een van de bekendere merken als het op slow-cookers aankomt is Crock-Pot. Alle modellen werken op dezelfde manier, het enige verschil is de omvang van de pot (en dus hoeveel eten je ineens kan klaarmaken) en of het toestel al dan niet digitaal wordt aangestuurd. Dat laatste is voor mij een must, maar als je alleen maar kookt als je thuis bent, kan je deze mogelijkheid negeren.
crockpot_nextgen
Ik kocht mijn Crock-Pot bij Amazon UK (ongeveer de helft van de prijs van hier, inclusief gratis verzending!) en heb hem vorige vrijdag ontvangen. Vandaag was de vuurdoop en heb ik “à l’improviste” hetvolgende klaargemaakt:

  • 6 gekruide spareribs
  • 1 gele paprika
  • 1 rode paprika
  • 2 selderstengels
  • 4 tomaten
  • 3 ajuinen
  • 1 blik tomatenbrokjes
  • 4 wortels
  • Zelfgemaakte BBQ-saus
  • Peper en zout

De spareribs gingen eerst een half uurtje in de oven onder de grill om ze een bruin kleurtje te geven. Ondertussen heb ik met uitzondering van de wortels alle bovenstaande groenten fijngehakt. De wortels heb ik met de dunschiller proper gemaakt, maar wel in hun geheel gelaten.
2014-01-26 15.40.56
2014-01-26 15.56.24
Zodra de spareribs mooi van kleur waren, gingen ze in de Crock-Pot. De groenten, het blik tomatenbrokjes en de BBQ-saus werden over de ribs gestrooid en gelijkmatig verdeeld, de vier wortels heb ik er bovenop gelegd.
2014-01-26 15.40.39
2014-01-26 15.40.43
2014-01-26 20.05.13
Crock-Pot ingesteld op HIGH (je kan kiezen tussen LOW en HIGH, waarbij HIGH twee keer zo snel is als LOW) en de timer ingesteld op vier uur. Deksel erop en klaar. Daarna heb ik de snijplank en de messen afgewassen en was ik klaar om mij met leukere dingen bezig te houden.
Uiteraard was ik erg nieuwsgierig hoe het resultaat er zou uitzien en vooral, hoe het zou smaken. Kort en bondig: een groot succes!
Het Resultaat
Het vlees was superzacht en toch sappig en mooi rosé. Het was zo zacht dan er zelfs een sparerib doorbrak toen ik hem uit de pot nam! Ook de groentjes waren perfect gegaard (vergelijkbaar met een ratatouille) en de wortels waren zacht, maar met net genoeg beet.
2014-01-26 20.10.34
Het toestel heeft trouwens ook een KEEP WARM stand, die je maaltijd zoals de naam al aangeeft, lekker warm houdt zonder verder te koken en alles tot pulp te maken. Ook hier komt een voordeel van de digitale Crock-Pot boven: zodra de timer afgelopen is, schakelt het toestel automatisch over naar de warmhoudstand.
Stel dat ik ‘s morgens alles in de pot gooi en hem zo instel dat het eten klaar is tegen zes uur ‘s avonds. Onverwachts is er een ongeval en ben ik door de extra file een uur later thuis. Geen probleem met de Crock-Pot, want hij is om zes uur automatisch omgeschakeld naar “warmhouden” en ik kan dus de beentjes onder tafel schuiven en beginnen smullen.
I Love My Crock-Pot
Je hoort het al: ik ben verkocht aan mijn Crock-Pot en ik ga hier de komende dagen en weken nog veel meer experimenteren. Het gemak, het automatisme en de onmogelijkheid om je eten te laten aanbranden of het verplicht in de buurt blijven van de kookpotten zijn voor mij doorslaggevend. Ook na de maaltijd heb je nog maar één enkele pot om af te wassen, een groot verschil met het traditionele koken!
Een aanrader voor wie gezond, lekker en zonder extra veel moeite wil koken!

#Project30 – Vervolg

Sinds dag 14 van #Project30 heb ik hier geen updates meer gepost, niet omdat ik ermee gestopt ben (integendeel), maar wel omdat ik de voorbije dagen weinig tijd had om te schrijven. Een ander argument was dat ik weinig nieuwe dingen te melden had, want alles verloopt prima.
De frisdranken van welleer mis ik niet en heb ik eerlijkheidshalve ook nooit gemist de voorbije maand. De frietjes van de frituur mis ik eigenlijk ook veel minder dan ik op voorhand had durven dromen (serieuze “win”) en het snoepgoed dat in de kast ligt, doet me niets.
Afgelopen maand waren er enkele feestjes en recepties gepland waar ik uiteraard geconfronteerd werd met alcohol, versnaperingen en ander lekkers dat een grote “no-no” is deze maand, maar met het hand op het hart kan ik eerlijk zeggen: mission accomplished. Ik heb me telkens netjes aan de afspraak gehouden, enkel water gedronken en enkel gegeten wat kan en mag.
Kaas- & Wijnavond
Op een kaas- & wijnavond met vrienden geen wijn drinken (kaas eet ik sowieso al niet dus dat viel wel mee) was een goede karaktertest. Gelukkig was het ook een charcuterie-avond en kon ik wel kiezen uit vele lekkere soorten vlees die uiteraard wel op de “go” lijst stonden. Daarbovenop had de gastvrouw van dienst speciaal voor mij noten voorzien als versnapering (waarvoor een welgemeende dankjewel!).
Het Personeelsfeest
Deze week was er het jaarlijks personeelsfeest op het werk waar ik opnieuw voor het watertje ging (nochtans veel lekkers met alcohol zien passeren!). Tip: in plaats van het klassieke watertje, ging ik voor de “club soda on the rocks met een schijfje citroen / lemoen”. Extra smaak en niet zo saai!
Bijwerkingen zijn er niet meer, het lichaam en de geest hebben de “switch” gemaakt. Alles verloopt prima en de eetgewoontes zijn eigenlijk volledig omgegooid. Ik denk oprecht dat ik nooit eerder zoveel groeten en fruit heb gegeten op een periode van 30 dagen!
Finish in zicht!
De laatste week van #Project30 is ingegaan en waar ik voor de start bang was om het niet te kunnen volhouden, zou ik er nu zonder probleem #Project60 van kunnen maken met grote zekerheid op succes ;-).

Information Is Dead

Ik roep al een hele tijd van de toren dat “storytelling” de nieuwe beste manier is om een publiek warm te maken voor wat je te vertellen hebt. En vooraleer er mensen op hun achterste poten gaan staan: ja ik ben me bewust van het feit dat dit in de reclamewereld als vanzelfsprekend klinkt, maar in de IT- sector zijn we er nog lang niet!
Death by Powerpoint – ofwel het plat meppen van je publiek met saaie, veel te volle slides die op de koop toe nog eens ondersteund worden door een veel te eentonige monoloog in plaats van een gevarieerd, interactief vertelsel door iemand die zelf geboeid is door de materie – is nog altijd de meest gebruikte manier om informatie te delen.
En net dààr wringt het schoentje! Een quote uit een artikel over storytelling omschrijft perfect wat ik bedoel:

The Information Age is coming to a close. It is crumbling around the ancient foundation of the human desperation for meaningful story, unadorned truth, and compelling drama that holds a mirror to life.

Information is simultaneously too much and not enough. Information is impotent to reach the hearts and minds of those who want to run with your idea, product or service.

Story, on the other hand, is virile, rare, unforgettable. And when well-crafted, more true than the mere statement of plain facts.

Information is simultaneously too much and not enough – of anders gezegd: als je een technisch verhaal moet brengen en je doet dat niet met een goede story, dan verspreid je alleen maar informatie.
De topics en producten in de IT-sector zijn vaak erg technisch en daarom wil men altijd maar meer informatie meegeven. Teveel informatie verveelt de mensen, mept ze murw en zorgt ervoor dat je hun aandacht kwijt bent.
Omgekeerd geef je per definitie ook altijd te weinig informatie mee, want elk antwoord opent een nieuwe vraag en dus blijf je informatie spuien en is de cirkel rond.
Iets om over na te denken.

Compustorage Clusters

IDC heeft een nieuwe term bedacht voor de “hyper converged systems” waarvan Nutanix u waarschijnlijk het meest bekend in de oren klinkt: Compustorage Clusters.
Aangezien die systemen zo goed als altijd uit nodes bestaan, zijn het per definitie clusters en omdat je ze niet granulair kan “scalen” (lees: als je alleen storage wil of alleen compute power, dan heb je pech want je upgrade in nodes en die bevatten altijd beide componenten), noemen ze het “Compustorage Clusters”.
Me like.

« Older posts Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑