Elke maand komen we elkaar tegen. Het is te zeggen, we komen elkaar meermaals per maand tegen, zelfs meermaals per week. En toch, per toeval komen we elkaar ook dààr heel dikwijls tegen.
Zonder het van elkaar te weten, op dezelfde plaats, rond hetzelfde uur, in dezelfde stad. Ja, zelfs in hetzelfde pand. Soms naast elkaar zittend, zonder het direct te beseffen. Want dan zit er water en schuim in ons haar en knijpen we onze ogen toe, terwijl we wegzwijmelen in die masserende stoel.
Mijn collega en ik, wij hebben al vele jaren dezelfde kapper, zonder het van elkaar te weten. De laatste keren kwamen we elkaar tegen. Ik stond achter haar en vroeg hoe ze haar kapsel vandaag wou.
Zij verschoot en gierde het uit.
Binnenkort is ze een ex-collega. Gelukkig is er nog die maandelijkse kapper-date om bij te praten en tegen elkaar te vertellen hoe het gras altijd groener is aan de overkant.
Uit het leven gegrepen zeg ik U.
Page 21 of 236
Met de start van het nieuwe schooljaar krijg je er als dagelijkse pendelaar met traject Deinze-Gent-Brussel-Leuven weer een hoop mobiele miserie bij.
Feest. En dat het al goed begon met een enkele rit van twee uur en vijftien minuten om welgeteld 98km af te leggen.
Thuisonderwijs en thuiswerken verplicht maken voor iedereen waar het enigszins mogelijk is. Ik denk dat ik daar serieus voor zou stemmen, voor de politieker die dat op zijn agenda zet.
Neen, neen. Ik verlaat Oost-Vlaanderen niet. Ik verhuis van verdiep op het werk. Een grote vloer met daar alle “sales people” samen.
Needless to say dat ik daar erg naar uitkijk. Nieuw volk om mee te dueleren, andere mensen om te sparren en te brainpicken.
Op zo een momenten ben ik trouwens zeer te spreken over mijn “flexdesk” principe: zorgen dat je zo weinig mogelijk papier verzamelt en dat je dus zoveel mogelijk digitaliseert.
Volgende week changement de décor.
Communicatie. Ja, bij communicatie, daar is nog (veel) ruimte voor verbetering. Op het werk, thuis, tussen vrienden – n’importe waar eigenlijk.
Je zou denken dat “DE” mens op zich zodanig geëvolueerd is dat een vlotte communicatie iets is als ademhalen. Een vanzelfsprekendheid als het ware. We hebben tenslotte alle mogelijke middelen die we ons kunnen wensen om goed te kunnen communiceren…
Of wringt daar het schoentje misschien? Iets van bomen en bos. Er is in ieder geval nog veel werk aan de winkel en bij deze trek ik mijn werkmanshandschoenen aan.
Ik schreef hier al meermaals dat ik een tevreden Mac gebruiker ben en dat het de eerste keer is dat ik een computer zo lang heb.
Vroeger, toen ik thuis ook nog op Microsoft Windows werkte, was het “normaal” om elke 2 jaar een nieuwe PC in gebruik te nemen. Of tenminste het bestaand exemplaar van een serieuze upgrade te voorzien.
Mijn bondgenoot
Eind 2008 kocht ik mijn eerste Mac: een 13″ Macbook, zo een unibody exemplaar uit aluminium. Niet veel later zouden die modellen trouwens tot de Macbook Pro familie gaan behoren.
We zijn nu bijna aan het einde van 2013 en tot op vandaag is die laptop nog steeds mijn primair werkstation. Doorheen de jaren deed ik enkele aanpassingen zoals de DVD-speler vervangen door een harde schijf, meer geheugen installeren en een SSD toevoegen. Al bij al een kost van om en bij de €300 – gespreid over 5 jaar dus.
Oh, en de batterij is ook al eens vervangen. Logisch toch met een laptop die dagelijks gebruikt wordt?
Vervanging
Soit.
Nu bijna vijf jaar later is het toch tijd om aan vervanging te denken. Alles werkt nog wel, maar je merkt hier en daar toch een vertraging als je wat teveel tegelijkertijd begint te doen. Niet echt onwerkbaar, maar zo net genoeg om u aan upgraden te doen denken ;-). De batterij is trouwens ook bijna aan vervanging toe en aangezien dat €150 moet kosten, denk ik dat het wijs is om dat geld te investeren in nieuw materiaal.
Een draagbare computer staat niet direct op het verlanglijstje. Thuis werk ik meestal aan mijn bureau en als ik mobiel ben, val ik altijd terug op de iPhone en de iPad.
Een vaste Mac dus. Mijn oog valt op de Mac Pro (zeker dat nieuw exemplaar dat ze onlangs aangekondigd hebben!), maar mijn portefeuille kreunt bij het zien van bijpassend prijskaartje.
Next in line: de iMac reeks. Op zich bangelijke computers, maar ook hier zit je eigenlijk met dezelfde beperking van een laptop (met uitzondering van de batterijen): je kan bitter weinig upgraden.
Daarbovenop het feit dat de iMac’s nog niet over Retina displays beschikken waardoor ik weinig argumenten kan bedenken om mijn Apple 24″ Cinema Display + 24″ Dell monitor te vervangen door een iMac. Drie schermen is teveel van het goede en eentje wegdoen vind ik ook verspilling.
Dat laat dus maar één optie over: de Mac Mini. Sexy beestje, ideaal voor mijn “use-case”, maar eigenlijk ook wel prijzig, weinig tot geen upgrade mogelijkheden, geen deftige videokaart (het is te zeggen – voor games enz) en dus ook niet 100% waar ik naar op zoek ben.
Zucht.
De Hackintosh
Wat Google-werk later heb ik mogelijks de ideale oplossing voor ogen: een Hackintosh tot leven wekken!
Voor wie geen flauw idee heeft waarover ik het heb: een Hackintosh is een PC die je zelf bouwt met verschillende onderdelen (moederbord, CPU, geheugen,…) die gekend zijn als compatible met MacOS X.
Die oplossing laat toe om volledig op maat van je vereisten en budget te werken, maar heeft als keerzijde dat het geen officieel ondersteunde oplossing is en dat je meer van computers moet afweten dan de gemiddelde gebruiker.
Ik durf te stellen dat ik meer weet van computers dan Jan Modaal en aangezien ik niet 100% mijn gading kan vinden in het huidige Apple gamma, heb ik besloten om “Project Hackintosh” te lanceren.
De komende blogposts zal ik mijn verschillende keuzes toelichten en de pitfalls (als die er al zijn) toelichten die ik tegenkwam.
Stay tuned for more…
Telenet heeft een subsite online geplaatst waarin ze uitleggen waar ze staan met hun (lees: dat van Mobistar) mobiel netwerk, wat ze de komende maanden en jaren van plan zijn en hoe ze vandaag scoren ten opzichte van Base en Proximus.
Men zegt dat die kwaliteits- en snelheidstesten uitgevoerd worden door een onafhankelijk bureau. Dat geloof ik allemaal wel, maar desondanks trek ik die resultaten toch zwaar in twijfel, puur en alleen gebaseerd op wat ik als klant van alle drie de providers heb ondervonden.
Men zegt daar bijvoorbeeld dat het 3G bereik van Proximus op 99,6% zit, dat van Base op 98,5% landt en dat van Mobistar/Telenet op 98,3% aftekent.
Ter illustratie: ik heb twee gsm’s die ik altijd bij me heb. Eentje privé (iPhone5) en eentje professioneel (BlackBerry Bold). Die laatste zit op het Proximus netwerk terwijl de iPhone eerst op Base (Mobile Vikings) zat, daarna net geen jaar op Telenet (en dus Mobistar) aangesloten was en sinds twee weken ook op het Proximus netwerk zit.
Beroepsmatig bevind ik mij doorheen gans België, maar leg ik de verbinding Deinze-Leuven op dagelijkse basis af. Ik doorkruis gemiddeld drie provincies per dag en bevind mij her en der op onze wegen, met andere woorden: ik kan écht wel vergelijken hoe het met de ontvangst (dus ook telefonie) en de 3G dekking gesteld is.
Als we die cijfers dus mogen geloven, dan zou Mobistar/Telenet “slechts” 1,3% minder 3G dekking bieden dan Proximus. Base zou zelfs “maar” 1,1% minder 3G dekking bieden.
Wel, ik durf te stellen dat deze cijfers compleet van de pot gerukt zijn. Ik nodig die mensen dan ook uit om eens een dagje met mij mee te rijden en te vergelijken. Voor alle duidelijkheid: ik word niet betaald door een of andere provider, ik betaal mijn facturen zelf en ik heb er geen baat bij om de ene provider te promoten ten koste van een andere.
Proximus heeft zonder enige twijfel de beste 3G dekking, en dat scheelt echt wel meer dan die luttele procentpunten die ze ons meegeven. Bij Base heb je echt wel meer Edge dan 3G connectie, maar dat is niet zo heel erg, want zij hebben ook niet de pretentie om dat te claimen. Ik spreek nu eigenlijk over Mobile Vikings, die zich profileren als beste prijs / kwaliteit provider en daar goed in slagen. Ik ben altijd een tevreden gebruiker geweest, maar het ontbreken van 3G heeft me uiteindelijk toch doen veranderen.
Mobistar gaf mij meer 3G ontvangst ten opzichte van Base. Of beter gezegd, het 3G logo kwam meer op mijn toestel tevoorschijn, want heel vaak stond er 3G, maar werkte het gewoon niet. Ook niet traag. Het toestel verplichten op Edge te connecteren was dan de enige manier om toch “mobiel internet” te kunnen gebruiken. En daar komt nog de kanttekening bij dat naar mijn subjectief gevoel de Edge connecties van Base sneller werken dan die van Mobistar/Telenet.
Tijdens mijn periode bij Mobistar/Telenet waren er ook verschillende plaatsen waar ik gewoon geen ontvangst had. Dat af en toe het mobiel internet niet werkte was ik al gewoon, maar soms stond er gewoon “No Service” op het scherm. Een “deadzone” in hun netwerk dus. Als je op dat moment aan het bellen was, dan viel de verbinding uiteraard gewoon weg en moest je wachten tot je terug in de buurt van een zendmast kwam. Een voorbeeld van zo een plaats: de E40 Brussel-Gent vanaf Groot-Bijgaarden tot iets voor Aalst. Test het maar uit en kijk toe hoe je mobiel internet wegvalt en als je pech hebt, ook je volledige verbinding als sneeuw voor de zon smelt.
Mijn thuis-werk-traject bestond vroeger uit “meestal Edge, heel soms 3G en af en toe volledig niks” verbindingen. Na twee weken met Proximus moet ik op datzelfde traject mijn best toen om een verbinding te vinden die géén 3G bevat…
Neen, ik rijd niet met speciale apparatuur in de wagen rond, noch staan er gigantische antennes op mijn dak. Ja, ik gebruik een iPhone5 van Apple en ja ik weet dat die niet uitblinken in ontvangst. Maar guess what: veel mensen hebben nu eenmaal zo een toestel, hebben daar veel geld voor uitgegeven en verwachten dan ook dat dat gewoon werkt. Perceptie is nu eenmaal realiteit, of die nu objectief of subjectief is.
Mobistar/Telenet goochelt met beloftes van 4G tegen het einde van 2013. Wake-up call: Proximus biedt het vandaag al aan! En eerlijk gezegd, er zijn weinig toestellen die vandaag 4G kunnen gebruiken en ik denk dat er ook weinig gebruikers zijn die zulke mobiele snelheden vandaag al nodig hebben.
Edge daarentegen is vandaag de dag echt te traag geworden voor vele toepassingen. Mensen hebben vandaag een nood aan een goede 3G connectie, dus in plaats van altijd opnieuw een gloednieuwe technologie te “showen” die mooi werkt tijdens een “Proof of Concept”, zou ik voorstellen om te zorgen dat wat er vandaag “in the field” bestaat, deftig werkt. Daar zouden mensen gelukkig van worden en je product aanbevelen bij derden.
3G verbindingen die gewoon niet werken, trage Edge connecties en zelfs het volledig wegvallen van je netwerk zijn écht geen kwaaltjes van deze tijd meer. Een tijd waarin iedereen en alles in een permanente “online” vorm bestaat, waar alles meer en meer in de “Cloud” zit, smeekt om een constante, kwalitatieve verbinding met de buitenwereld.
Mijn advies halverwege 2013: zoek je de beste prijs/kwaliteit provider, ga dan voor Mobile Vikings. Wil je gewoon de beste kwaliteit tegen een iets hogere kost, dan is Proximus uw beste keuze. Voor een derde speler die op geen van beide vlakken voeten aan wal heeft, is er geen plaats.
Gisteren stond de allereerste Klout Party in België op het programma en dat heeft de sociale mediawereld geweten. Zoals gewoonlijk was er veel lawaai (kan het ook anders met @ransbottyn als drijvende kracht achter dit gebeuren?) en werden er al snel twee “kampen” opgericht: zij die “pro” waren en uiteraard, zij die “contra” waren.
De belangrijkste, negatieve opmerkingen die ik zag passeren op Twitter waren:
- … dat het een schande is dat er een virtueel “klassesysteem” opgezet wordt
- … dat mensen die er naartoe gingen simpele zieltjes of “sukkelaars” waren en van “bazenpoeperij” deden bij de organisatie (?)
- … dat gans dit gebeuren enkel en alleen in dienst van @ransbottyn zijn CV staat
Kortom: ge wilt er niet gezien of ermee geassocieerd worden, want dan vind je jezelf beter dan al de rest (sociale media elite – uhu!) of je bent een onnozelaar die als een kudde in het gareel van hoeder Cain loopt. Right.
Om eerlijk te zijn: allemaal een hoop geblaat en weinig wol, die negativisten.
Ja, bij inschrijving was er inderdaad een “opdeling” en werd de toegang bepaald aan de hand van je Klout score. Buzz genereren heet zo iets, en buzz krijg je van zowel positieve als negatieve feedback ;-).
Op het event zelf was daar helemaal niks van te merken en mocht iedereen, onafhankelijk van zijn/haar score, van alles proeven.
In mijn ogen een ludieke manier van Cain en de zijnen om Klout wat ruchtbaarheid te geven en er tegelijkertijd eens goed mee te lachen.
Merk trouwens ook op dat IEDEREEN zich kon inschrijven. Geen speciale connecties of vriendjes nodig ;-).
Hoe heb ik de eerste Klout Party ervaren?
Als een leuk event waar ik veel oude bekenden tegen het lijf gelopen ben, waar ik enkele nieuwe gezichten heb kunnen plakken op Twitter-profielen en waar ik, zonder gezever of enige verplichting tot het maken van reclame of “buzz”, kon genieten van food & drinks. Of ik nog terug ga als ze er nog eentje opzetten?
Natuurlijk wel! Waarom ook niet?
Misschien moeten de moraalridders van de sociale media die zichzelf duidelijk veel serieuzer nemen dan degenen die ze uitspuwen via diezelfde sociale media (ziet u de grap hier ook van in?) de volgende keer eens afkomen, een frisse pint of Gin Tonic achterover kappen en vaststellen dat ze zich stiekem toch wel geamuseerd hebben tussen al die “elite” ;-).
En blijkt zo een event toch echt uw ding niet? No problem. Leven en laten leven is een mooie mindset mijn gedacht.
Tot het volgende feestje! En dat mag gerust bij Kube8 zijn, ahzo een tof dakterras :-).
PS: Voor zij die geen benul hebben waarover Klout en de party gaan: lees mijn vorige blogposts er eventjes op na.
PS2: Een Storify met instagram foto’s van op het feestje.
Er is een nieuwe Powerpoint killer geland: Bunkr. Een beeld zegt meer dan 1000 woorden, wat kan een video dan al niet doen eh?
httpv://youtu.be/9Qn66ajc5L8
Geen Prezi-achtige dingen. Eerder Pinterest meets Powerpoint denk ik. En vooral: geen flash nodig, netjes in HTML5 en zelfs in PPTX als je wil. Checken.
Ik begin te denken dat er zo iets bestaat als weergoden. Gans de (werk)week mooi weer en dan tijdens het weekend regenvlagen à volonté.
Not cool I tell ya. Not cool.
Drie weken vakantie gepland (met uitzondering van 2 dagen) en die gaat als volgt ingedeeld worden:
- Badkamer afwerken
- Paar zaken in de tuin regelen (bloemen planten bv.)
- Lokerse Feesten
- Pretpark(en)
- Extra verlengd weekend in de Ardennen
- Seriekes inhalen
- Quality time
Ik weet nu al dat drie weken te weinig is. Maar twee weken is dat nog veel meer, want het zit zo: na een week ben je in “vakantie modus” geswitched. De week daarna kan je beginnen genieten, maar als er daarna geen week meer over blijft, moet je dus terug gaan werken.
Drie weken zijn daarom ideaal en ik vul de eerste in om te klussen en te “switchen”, de tweede om wat aan te modderen en te doen waar ik zin in heb en de derde om er op uit te trekken.
Recente Comments