Op regelmatige basis werk ik van thuis uit. Gemiddeld werk ik één dag per twee weken van thuis, maar er zijn periodes dat dit meer is, maar vanzelfsprekend ook minder.
Meetings, support calls, presentaties geven,… kan je natuurlijk moeilijk van thuis uit doen, maar studeren voor een opkomend examen, documentatie schrijven voor dat ene project, een lastenboek doornemen, whitepapers lezen, een presentatie maken en ga zo maar door, zijn zaken die erg goed van thuis te doen zijn. Wat zeg ik? Beter van thuis te doen zijn!
Minder vooruitstrevende mensen (lees: old-school management) zouden geneigd zijn te denken dat mensen die van thuis uit werken, eigenlijk gewoon extra vakantiedagen naar zich toe trekken. Deze mensen vinden dat een goede werknemer op kantoor aanwezig is en werknemers die veel visibiliteit scheppen (lees: veel uren op kantoor aanwezig zijn), zijn in hun ogen goede werknemers. Ik spreek met opzet over “aanwezig zijn”, want op kantoor zijn en werken zijn twee verschillende zaken die mensen spijtig genoeg meestal automatisch samen plaatsen.
Mijn ondervindingen zijn net het omgekeerde. Op kantoor word ik veel vaker afgeleid of gestoord door telefoontjes, collega’s,… terwijl ik me thuis kan terugtrekken in mijn “cocon” van rust – mijn bureau, mijn afgebakend territorium. In mijn geval betekent dat een muziekje op de achtergrond, comfortabele kledij (lees: korte broek in de zomer, trainingsbroek in de winter), mijn eigen bureau en alles wat daarbij hoort.
Proefondervindelijk is ondertussen al meermaals gebleken dat ik in “home office” mode veel meer werk verzet over een zelfde periode van tijd in vergelijking met “kantoor mode”. En ik ben zeker en vast niet de enige die dat vastgesteld heeft, ik hoor hetzelfde verhaal van vrienden en collega’s.
Er komt natuurlijk wel een dosis karakter bij kijken, want als je van thuis uit werkt, is de verleiding groot om helemaal niet te werken. Een beetje TV kijken, de XBOX 360 eens aanzetten,… you name it. Hier komt het puur aan op jezelf om de klik te maken en niet toe te geven aan die verleiding. Persoonlijk heb ik daar tot op vandaag geen moeite mee, ik kan blijkbaar erg goed “klikken” en mezelf in “work @ home modus” gooien. Mensen die dat niet kunnen, zijn misschien toch beter af om naar kantoor te gaan omdat daar een sociale controle heerst.
Moest het van mij afhangen, ik zou drie dagen per week van “home office” doen en twee dagen per week op kantoor zijn voor de noodzakelijke meetings, de klantenbezoeken en al die andere zaken die je niet van thuis kan verwezenlijken.
Vroeg of laat gaan de werkgevers dit allemaal inzien, ook de vastgeroeste exemplaren. “Time” is meer dan ooit “money” en hoe efficienter die tijd gebruikt wordt, hoe meer geld de werkgever zal overhouden.
Of zie ik het helemaal verkeerd?
Page 70 of 236
Vandaag kwam UPS langs met een pakketje. Wat er in zat vertel ik nog niet, ik ga het eerst allemaal een beetje ondergaan.
Google Wave stopt ermee na precies een jaar online te zijn. De reden achter het einde zijn simpel: er was geen publiek voor Wave. Ik had mijn Wave invite van “in den beginne” en eens de hype voorbij was, zat je vaak alleen “online” op de Wave.
Het concept was top. De technologie nog veel meer en gelukkig wordt die behouden om door te kunnen sijpelen naar andere Google producten (en daarbuiten, want ze maken het via open source beschikbaar). Een voorbeeld hiervan is de laatste toevoeging aan GMail om attachements vanuit de online mailapplicatie rechtstreeks naar de desktop van je machine te slepen.
Farewell Google Wave. It was fun while it lastest. Tot eind dit jaar zal je op Wave kunnen inloggen, daarna gaat het onheroepelijk offline. Google zal wel nog tools ter beschikking stellen om data uit Wave te halen, voor die enkelingen die er effectief iets nuttig mee gedaan hebben ;-).
Ik heb goesting om digitaal te kunnen lezen. En niet alleen om online boeken te kopen (die bij Amazon trouwens duurder zijn dan de papieren exemplaren, kan iemand mij dat eens uitleggen?). Vanzelfsprekend zou me dat wel interesseren, maar ik ben beroepshalve ook dikwijls PDF bestand aan het lezen (admin guides, install guides, best practise guides, implementation guides, whitepapers,…) en op de laptop zit je toch altijd “oncomfortabel”, dat merk ik aan mijn rug na een tijdje lezen.
De Kindle 3 van Amazon ziet er serieus goed uit, ik geef het graag toe, en heeft daarnaast ook de beste technologie wanneer je enkel een toestel zoekt om veel op te lezen. Geen enkel argument zal mij van het tegendeel overtuigen – it’s all in the e-ink technology. Maar met lezen zit je dan ook direct aan het einde van de mogelijkheden. Ja, je kan er mee surfen (zwart-wit en beperkt in features), het speelt ook muziek maar veel meer dan dat zit er niet in.
De iPad van Apple, die ook een serieuze waslijst aan tekortkomingen heeft, is ook leuk om op te lezen, maar het blijft natuurlijk een “computerscherm” dat vermoeiender is voor de ogen dan de Kindle 3. Maar de iPad kan natuurlijk meer dan dat en is eigenlijk niet ontworpen als pure e-book lezer. Surfen op de iPad is ook aangenaam (behalve Flash based sites natuurlijk ;-)), de games zijn leuk (ah ja, ze komen van de iPhone en soortgenoten) en het geheel integreert zo netjes met al de rest van mijn Apple omgeving. Maar de nadelen bestaan nog steeds, waarvan de prijs de voornaamste factor is om niet tot aankoop over te gaan.
PDF’s op de computer lezen ga ik niet blijven doen – vermoeiend, afzien en niet zo efficiënt. PDF’s afdrukken ga ik zeker niet doen! Ik werk niet zo graag met papier, ik doe me er pijn aan (papercut anyone?), het is niet zo lief voor het milieu en ofwel verlies ik mijn papieren, ofwel heb ik een kromme rug van ze altijd overal mee naartoe te sleuren.
Digitaal lezen. Ik ben er nog niet helemaal uit, maar het is een kwestie van tijd. Nu ja, de Kindle 3 is uitverkocht en pas vanaf september (half september eigenlijk) leverbaar en de iPad van Apple is overal uitverkocht. Tijd genoeg voor mij om een “oplossing” trachten te achterhalen.
Wordt zonder twijfel vervolgd…
Ik heb weer een paar nieuwe CD’s (of beter gezegd, digitale albums, want ik koop zo goed als alle muziek via iTunes tegenwoordig) aan mijn verzameling toegevoegd:
- Life Is Music 2010 Volume 1
- Maxx Long Player 18
- De Afrekening 48
- A Curious Thing (Deluxe Edition) – Amy Macdonald
- …
Die “…” staan voor een hoop singles waarvan “Airplanes – B.O.B feat. Hayley Williams”, “Bubble Bath – The Swiss”, “Mad World (acoustic) – Don E Darko” en “Ain’t No Sunshine (live) – Tyrone Wells” er een paar zijn die ik zeker kan aanraden. De Studio Brussel CD’s koop ik eigenlijk traditiegetrouw (behalve Life Is Music, maar deze keer vond ik hem echt goed) en daar valt niet veel over te zeggen behalve dat er telkens opnieuw stevige platen op terug te vinden zijn.
Verder blader ik af en toe nog eens door Spotify en Last.FM om nieuwe muziek te ontdekken, maar ook Twitter doet me de laatste tijd steeds meer nieuwe muziek (her)ontdekken. Waarvoor die tweets al niet goed zijn!
Neen, ik heb er nog geen. Mijn iPhone 3G doet het nog altijd perfect, al moet ik eerlijk toegeven dat iOS4 het geheel veel trager gemaakt heeft. Ik heb al alle tips & tricks geprobeerd, behalve een restore als “new phone” doen omdat ik dan alle data kwijt ben en daar heb ik nu eens geen zin in. Apple is naar het schijnt bezig om die traagheid aan te pakken in iOS 4.1 dat er zeer binnenkort aankomt, dus we zullen nog wat geduld uitoefenen.
De iPhone 4 dus. Ik heb er nog geen gekocht omdat ik hem ten eerste zeer duur vind, maar ook omdat de nieuwe features mij niet echt overtuigen. Ja het design is veel hipper, ja de front-facing camera is leuk in combinatie met FaceTime (waar ik volgens mij twee keer gebruik van zou maken), maar eigenlijk is er niets aan het toestel waardoor ik denk “must have”.
Of toch: de snelheid waarmee alles werkt. En dat is te danken aan de nieuwe CPU die we al kennen van de iPad en de extra truckload aan geheugen die het toestel meegekregen heeft. Oh ja, en dat “Retina Display” lijkt me ook wel de moeite. Moest mijn 3G het vandaag begeven, dan kocht ik me zeker en vast een iPhone 4, maar zolang die het blijft doen, ga ik niet zomaar upgraden. Er zijn er toch nergens verkrijgbaar ;-).
En u, hebt u al een iPhone 4 gekocht? Content van?
Gisteren ben ik na een “rustperiode” van twee maanden nog eens het squash-court opgewandeld. De vrees om een figuurlijk pak slaag te krijgen, was serieus ongegrond want op de laatste set na, was het “flawless victory” van begin tot einde.
Vandaag, the day after zeg maar, voel ik wel aan de spieren dat het te lang geleden is! Niet meer laten gebeuren en dus staat de volgende afspraak voor volgende week al in de agenda.
Sport is gezond!
Anderhalf jaar terug kocht ik mijn eerste DSLR en kreeg mijn interesse in fotografie eindelijk vorm. Digitaal fotograferen is plezant en vooral minder complex en duur dan om je resultaten te voorschijn te toveren.
Er zijn echter ook nadelen: je let minder op de compositie omdat je weet dat je het achteraf toch vaak kan oplossen “met de computer” en gezien er geen filmrolletjes in de camera moeten, worden er meer foto’s geschoten dan wanneer er maar 24 of 36 foto’s op je rolletje konden.
Nu probeer ik vanzelfsprekend om mijn foto’s van de eerste keer te schieten zoals ik het eindresultaat in gedachten heb en schiet ik ook niet dertig keer hetzelfde beeld met het idee dat er dan wel eentje gelukt zal zijn, maar hoe je het ook draait of keer, digitaal schiet je sneller en meer dan analoog.
Om de nabewerking en het catalogeren in goede banen te leiden, zijn er verschillende programma’s beschikbaar. Op mijn Mac is iPhoto een goede oplossing voor de beginnende fotograaf, maar na een tijdje wil je meer en dan schiet iPhoto rijkelijk tekort. Apple heeft Aperture in zijn software catalogus en vooral sinds versie 3 is dit programma er sterk op vooruit gegaan, maar na een testperiode was ik toch niet overtuigd van het geheel. Ik vond het vooral traag eigenlijk.
Misschien wel omdat ik ettelijke maanden met Adobe Lightroom 2.5 gewerkt heb? Of omdat ik al enkele leuke plugins verzameld had (zowel gratis als betalend)? Wie zal het zeggen.
Anyway, niet zo heel lang geleden heeft Adobe de opvolger uitgebracht, wat nodig was om Aperture 3 het hoofd te bieden, die toepasselijk Adobe Lightroom 3 gedoopt werd en de nodige verbeteringen met zich meebracht.
De béta versies van LR3 had ik al getest, maar aangezien die releases niet van de LR2 cataloog gebruik konden maken, moest je alles twee keer importeren en daar had ik eigenlijk geen zin in, waardoor op enkele test foto’s na, weinig testjes in LR3 gedaan werden.
Toen LR3 eindelijk uit kwam, heb ik de migratie gedaan en van de trial periode gebruik gemaakt om te achterhalen of de upgrade de moeite waard was (mijn cataloog gemigreerd, maar een backup achter de hand gehouden in geval ik terug naar LR2 zou willen gaan).
Twee weken geleden is mijn trial licentie van LR3 verstreken en had ik twee opties: overschakelen naar een ander programma (of terug naar LR2) of geld op tafel leggen. Het is het laatste geworden en tot op vandaag heb ik nog geen spijt van deze investering. Vanzelfsprekend had ik een minder legale versie van LR3 kunnen zoeken en gebruiken, maar aangezien ik toch veel gebruik maak van Lightroom, vind ik het dan niet meer dan normaal dat ik betaal voor dit stukje technologie.
Als niemand software koopt, gaan de ontwikkelaars ook geen reden meer zien om nog te investeren in ontwikkeling en zullen er ook geen “piraatversies” meer gedownload kunnen worden. En de prijs van Lightroom is niet overdreven hoog.
Lightroom 3 is een goed product en zeker de moeite waard om van naderbij te bekijken. Seeing is believing dus download een trial versie en bekijk het eens.
De voorbije week was er een sterfgeval ten huize Unexpected: mijn XBOX 360 is overleden. Eigenlijk is hij niet overdreven veel gebruikt, want ook al speel ik heel graag games, ik heb er niet zo heel veel tijd voor. De console deed dus naast occasioneel gamen, vooral dienst als mediaplayer en DVD-speler.
De console was er een van de eerste generatie (zonder HDMI) die ik gratis gekregen heb bij een technische training. Gezien het hoge “fatality” cijfer bij die eerste generatie XBOX 360 consoles, verwachtte ik me al een lange tijd een dit scenario – meer bepaald aan de alomgekende “Red Ring Of Death”. Echter, tot mijn grote verbazing was dit niet het geval!
Het begon met rare kleuren die na 5 minuten tevoorschijn kwamen, zelfs bij het dashboard en dus niet na uren gamen. Als ik de console daarna uit en weer aan schakelde, had ik enkel nog geluid en geen beeld meer. Na een uurtje “off” time, werkte alles terug, maar na vijf minuten begon het spektakel opnieuw. Opnieuw de console uitschakelen en wachten had blijkbaar geen nut, want nadien heb ik nooit nog beeld gehad. En neen, het probleem lag niet bij de bekabeling, die heb ik allemaal gecheckt en getest.
Aangezien ik eigenlijk wel tevreden was van mijn XBOX 360 en ook wel omdat ik ondertussen een hoop games heb, zat er niets anders op dan een nieuwe console aanschaffen. Geluk bij een ongeluk heeft Microsoft onlangs de XBOX 360 S op ons losgelaten, een “slim” versie van de XBOX 360 met HDMI, ingebouwde wifi, 250GB HDD standaard en een superstille werking en dit alles voor de prijs van 249€.
Vorige vrijdag stond ik in de Media Markt en een half uurtje later was ik de trotse eigenaar van een splinternieuwe XBOX 360 S. De data van de oude 20GB HDD werd overgezet naar de nieuwe schijf en ondertussen is de nieuwe console gerodeerd en goed bevonden. In de Media Markt viel stonden er trouwens ook “oude” XBOX 360 Elite modellen voor 7€ minder dan mijn XBOX 360 S. Maar dan had je geen wifi, geen superstille werking en mogelijk nog altijd dezelfde design failures die de eerste generatie had… en ik vind het zo onnozel om een oud model te kopen als er een verbeterde versie beschikbaar is.
De XBOX 360 S ziet er trouwens ook minder “console-achtig” uit en past veel beter in een hedendaagse audio-video setup in de woonkamer. Enig nadeel: geen BluRay speler… maar dat zal er wel nooit van komen aangezien Sony en Microsoft niet de grootste vriendjes zijn.
Oh ja, de XBOX 360 S is ook voorbereid op Kinect, Microsoft’s antwoord op de Nintendo Wii.
Vorige week heeft Apple de iPad officieel geïntroduceerd in België, al moet het gezegd dat de mensen die er echt op zaten te wachten, zeer waarschijnlijk eentje in de buurlanden gaan halen zijn.
Persoonlijk heb ik er geen roadtrip voor ondernomen omdat het verlangen niet van die orde was en heb ik dus de Belgische launch afgewacht. Echter, een week na de launch, heb ik geen iPad in mijn bezit.
De reden is niet dat er geen iPad’s genoeg op voorraad zijn, maar eerder dat ik na enkele test-sessies helemaal niet overtuigd ben van de iPad. Natuurlijk vind ik het toestel cool en het werkt vlotjes, maar het gaf mij niet het verwachte “wow” gevoel. Als ik een iPad zou kopen, zou ik voor de 3G versie kiezen, maar dan vooral voor de ingebouwde A-GPS chip en niet zo zeer voor de 3G module zelf. 16GB vind ik persoonlijk te weinig voor een toestel dat ik zou vullen met audiovisuele media, dus is 32GB het minimum en 64GB mijn eerste keus.
Maar daar wringt het schoentje: de iPad 32GB 3G kost niet minder dan 699€ terwijl het 64GB exemplaar 799€ moet opleveren! Gezien het ontbreken van het “must-have” gehalte, vind ik die bedragen gewoonweg veel te hoog. Voeg daar aan toe dat er al geruchten zijn over een iPad 2 voor dit najaar en je weet dat de restwaarde van de huidige iPad pijlsnel naar beneden zal duiken.
Apple kennende is het trouwens nooit verstandig om voor “early adopter” te spelen en kan je beter wachten op de tweede versie – meestal een product zoals de eerste versie had moeten zijn ;-).
Dus neen, ten huize Unexpected is er geen iPad te vinden. Als de iPad 2 er dit jaar komt en de prijzen zijn zeker niet hoger terwijl er enkele features bijkomen, dan misschien wel… maar dat zien we dan nog wel.
Moest u trouwens toch een iPad willen aanschaffen, dan kan u best de FNAC te Leuven vermijden. Deze mensen wisten mij op launch day vrolijk te melden dat hun iPad’s zonder extra verzekering al op waren en dat ze voorlopig enkel modellen mét extra verzekering hadden. De meerkost was een 10% van de iPad zelf en natuurlijk verdienen ze daar serieus geld mee!
Het is een schande, wetende dat andere winkels je de iPad “los” verkopen én wetende dat ze ook de mensen die om 8u voor de deur stonden deze verzekering wilden aansmeren. Volgens kopers lieten ze ze wel vallen als je duidelijk maakte dat die verzekering je niet interesseerde… maar de “brave huisman/huisvrouw” die niets durft zeggen, wordt op die manier wel bedrogen! FNAC Leuven dus vermijden voor iPad aankopen.
Recente Comments