Vorige week donderdag kon ik samen met andere collega bloggers een bezoek brengen aan de Volvo fabriek te Gent ter gelegenheid van de lancering van de nieuwe Volvo S60. Voor de onwetenden – de S60 is het bewuste model dat bij een demonstatie van een automatisch stopsysteem zonder waarschuwing crashte op het doelwit dat het moest ontwijken.

Het verhaal luidt dat een defecte batterij en een menselijke fout aan de oorzaak lagen en dat het systeem perfect werkt (wat ook ondersteept werd door collega bloggers die in Portugal gaan testrijden waren). Volvo’s marketing noemt de S60 “the naughty one” … met rede zou ik zeggen ;-).

httpv://www.youtube.com/watch?v=KAHcgWN37u4

In ieder geval, petrolhead zijnde kon ik zo een opportuniteit niet aan mij laten voorbij gaan en dus stond ik rond een uur of zes in de ontvangstruimte van Volvo Gent.
De Volvo S60 is hun, naar eigen zeggen, meest sportieve Volvo ooit en dat straalt de wagen ook uit, al blijft Volvo voor mij nog altijd een “familie” merk – een merk waar je voor kiest als je op zoek bent naar degelijkheid en veiligheid. Een sportief image associeer ik nog altijd eerder met Audi of BMW in dit segment. De S60 is op de goede weg, maar we zijn er nog niet helemaal.

De lijn van de wagen is in ieder geval wat je onder de noemer van sportief kan plaatsen. De prestaties, zeker van de T6 AWD met 304pk zijn dat ook. Al weet iedere verstandige mens dat zo een uitvoering in ons Belgenlandje niet zo populair zal zijn wegens de torenhoge wegentaks en bezineprijs.
Naar goede gewoonte zal het diesel gamma, wat bij ons nog steeds enorm populair is, goed vertegenwoordigd zijn met de D2, D3 en D5 uitvoeringen. Van zeer zuinig tot sportief met een schappelijke dorst zeg maar.
De afwerking vond ik ook zeer degelijk, maar dat is een eigenschap die je eigenlijk altijd van Volvo mag verwachten. Ze trekken de lijn dus gewoon door zeg maar.
Over het fabrieksbezoek kan ik tegelijkertijd heel erg kort zijn, maar ook extreem uitvoerig: extreem interessant om allemaal van dichtbij te bekijken! Hoe men de “right one time” toeleveringen ontvangt, deze op de lopende band integreert, hoe volautomatische robots met behulp van CAD technologie moeiteloos de meest complexe handelingen uitvoeren en hoe de mensen op de vloer constant op zoek gaan naar een efficiëntere manier van werken – kortom, teveel om op te noemen eigenlijk.
QC oftewel “Quality Control” vond ik ook erg interessant: dedicated inspecteurs / engineers van Volvo pikken er dagelijk X aantal wagens uit (klantenwagens welteverstaan, want elke auto die in elkaar gezet wordt bij Volvo, is een bestelde wagen) die dan aan een zeer diepgaande check-up onderworpen wordt: verf, afwerking, geluid, losse onderdelen, technische aspecten,… kortom het hele zootje. Elk van die wagens ondergaat trouwens een testrit op een klein test-parcours met verschillende soorten ondergrond om alle systemen aan een real-life test te kunnen onderwerpen, maar ook om bijvoorbeeld “rammel-geluiden” te ontdekken.
Het meest leuke onderdeel van deze factory visit was vanzelfsprekend de testrit! Ieder van ons mocht naar hartelust het test-parcours verkennen met één van de drie Volvo S60’s die voorgereden werden. Er waren twee D3’s en één T6 AWD voorhanden en ik moet u ongetwijfeld niet uitleggen bij welke wagen ik klaar stond ;-).

Na enkele rondjes met verschillende bloggers achter het stuur, hadden we elke hoek van het parcours gezien, waren alle 304 pk’s van de T6 uitvoerig losgelaten en liet geur van serieus geteste remschijven ons met een goed gevoel achter. Enig nadeel aan de T6: de versnelligsbak. Met de huidige generaties van automatische koppelingen zoals VW’s DSG, had ik hier toch meer van verwacht. Volvo’s oplossing doet me meer denken aan de multitronic van Audi – alles werkt goed, de auto schakelt netjes als je gewoon rijdt, maar wanneer je sportief gaat, vind ik het net iets te traag (inclusief de kick-down reactie).
Voor de volledigheid hebben de meesten onder ons ook de D3 aan de tand gevoeld, want als we ooit in een S60 rondrijden, is de kans reëel dat het in die uitvoering is, en eigenlijk was dat best aangenaam. Geen T6 power natuurlijk, maar toch vinnig rijden met zijn 163pk en eigenlijk meer dan behoorlijk voor het dagdagelijkse verkeer. Vooral de 400Nm koppel is aangenaam en moet niet veel onderdoen voor de 440Nm die de T6 tentoonstelt!
Bedankt Volvo voor deze uitzonderlijke opportuniteit! Bedankt Adhese voor dit mee op touw te zetten en bedankt aan de collega bloggers, die mij soms naar de deurhendel deden grijpen als ik niet helemaal zeker was dat we de bocht nog gingen halen ;-). Check mijn verzameling foto’s hier.
PS: de mensen van Volvo zijn nog zoek naar goede werkkrachten op allerhande posten. Check hun website, misschien zit er iets bij voor u!