Unexpected.be

Telling stories for a living

Page 8 of 236

Coldplay In Brussels

De voorbije jaren heb ik één, misschien twee Rock Werchter edities gemist en tot mijn grote spijt was daar de editie van 2011 bij.
Dat jaar stond Coldplay als headliner geprogrammeerd en afgaand op verhalen van zij die erbij waren, heb ik toen een bangelijk goed optreden gemist. De latere DVD-release van die tour (je weet wel, met die piano in al die leuke kleurtjes) bevestigde alleen maar dat ik inderdaad mijn afspraak gemist had! Ik krijg nog altijd kippenvel over mijn ganse lijf als ik Viva La Vida in de live versie hoor en het publiek hoor meezingen… “whohohoo hohoo hooooo”.
Kippenvel momentje vanaf 3:12 ongeveer!

Toen heb ik gezworen dat ik bij een herkansing niet zou twijfelen en alles zou doen om tickets vast te krijgen en zo geschiedde: Coldplay maakte twee weken terug zijn tourdata bekend en België stond ein-de-lijk op de lijst!

De Ticketverkoop

Vorige vrijdag om 10u was het zo ver: de ticketverkoop ging open en afgaand op social media zou de vraag hoger zijn dan het aanbod. Afgesproken met een collega die ook wou gaan om te proberen tickets te scoren. Beide zowel via de pc als via de smartphone ingelogd en aanschuiven in de virtuele queue, want zo gaat dat tegenwoordig met concerten.
Ik verwachtte me al aan een Tomorrowland-like situatie want toen ik rond een uur of acht ‘s morgens keek, stond de queue al te draaien wegens grote vraag naar tickets. Dat voorspelde dus weinig goeds…
Door de files naar kantoor geracet met de smartphone al in de queue om tegen 9u50 op bureau toe te komen. Macbook per direct open gezwierd en ook daar ingelogd.
Ready, set en go!
De klok tikte 10u aan en er gebeurde niets. De queue ging verder en volgens de tijdsindicatie zou ik 30 tot 60 minuten moeten wachten om mijn kans op tickets te wagen.
Bij de collega was het vantzelfde, ook al was zij voor mij ingelogd. Op de smartphone ging de queue trouwens altijd een paar stapjes sneller vooruit, zowel bij mij als bij haar. Ik weet niet of dat een impact heeft op het latere verloop, maar het kan een tip zijn voor toekomstige concerten.
coldplay-a-head-full-of-dream-2017-tour-dates-tickets-info-750x1060
Iets na half elf ging de virtuele deur voor mijn collega open en kon ze tickets kopen. Spijtig genoeg kreeg zij de melding dat de “standing tickets” al uitverkocht waren en wees nu eerlijk: wie wil er nu zitplaatsen bij een concert van Coldplay waar je van links naar rechts wil kunnen springen op de muziek van Chris en co?

Eureka!

Enkele minuten later kreeg ik ook mijn kans (zowel bij haar als bij mij enkel op de smartphone, de computers zaten op dat moment nog in de queue) om tickets te kopen. Tot onze verbazing kon ik wél nog kiezen voor “standing tickets” wat ik dan ook deed met het gekende resultaat: ondergetekende zit op 21 juni 2017 in het Koning Boudewijn Stadion voor wat nu al de boeken in gaat als een van de hoogtepunten van 2017!
Een derde collega die ook aan het proberen was had minder geluk. Alles uitverkocht! Gelukkig had Coldplay nog een verrassing achter de hand onder de vorm van een tweede concert op 22 juni. Daar waren echter betaalproblemen, want met verschillende kredietkaarten lukte de betaling niet. Pas na enkele uren proberen ging het alsnog en had hij ook zijn tickets voor de tweede dag.

Stressmomentje

Goed voorbereid als ik was, had ik de dag voordien al eens gecheckt hoe de site van Ticketmaster in elkaar zat, of ik mijn login gegevens nog wist, wat de betaalopties waren enz.
Ik had het fantastische idee om te gaan voor een overschrijving als betaalmiddel omdat ik zo zou vermijden dat een fuck-up van de betaling (op die manier heb ik TML13 gemist – bedankt PayLogic) mij terug achteraan in de queue zou gooien.
Echter dat was buiten het concert van Coldplay gerekend, want nadat ik de tickets gekozen had en naar de betaling ging, had ik enkel keuze uit Bancontact of Kredietkaart! Paniek alom, want ik had mijn kaartlezer natuurlijk niet bij!
De betaalsite gaf me de optie om de app van KBC te gebruiken ter verificatie van mijn krediet kaart, maar aangezien ik op mijn iPhone bezig was, impliceerde dat switchen tussen Safari en de KBC app. Arghhh! Als dat maar goed gaat, want anders is een tweede TML13 scenario alsnog een feit!
Gelukkig liep alles gesmeerd (dank u KBC voor de beste mobiele banking app ever!) en zaten de tickets niet veel later in mijn mailbox.
En nu rest er me nog maar één ding: aftellen tot 21 juni 2017… nog 256 dagen te gaan. 256 dagen om Coldplay door de speakers te knallen zodat alle nummers vers in het geheugen gegrift staan.
Dat het een feestje wordt… Whohohoo hohoo hooo!

4012 Dagen

Vierduizendentwaalf dagen. Oftewel op een paar dagen na 11 jaar. Zo lang bestaat dit blog al en deel ik mijn schrijfsels met de wereld.
blogaversary-sign
Crazy als ik er over nadenk! In die tijd heb ik mensen zien komen en gaan, relaties zien beginnen en eindigen, trouwe viervoeters moeten afgeven, mensen verloren aan slepende ziektes of ongelukken maar ook nieuw leven weten geboren worden en ook op professioneel vlak aardverschuivingen gezien en dingen gedaan waar ik trots op ben. Facemeltingly awesome!
Natuurlijk zijn er ook er ook de mindere dingen – de valpartijen zeg maar. Zaken waardoor ik mezelf beter leerde kennen. Belangrijk om je beperkingen te kennen, maar nog veel meer om ze te omzeilen en te verleggen. Ah ja! Ervaring is fouten maken er er uit leren, toch?
11 jaar. Heel veel blogposts en nog veel meer woorden. Tienduizenden. Daar komen elke dag toch wel een duizendtal bezoekers naar piepen. En zeggen dat ik eigenlijk vooral blog voor mezelf. Omdat ik graag schrijf en omdat ik op die manier mijn hoofd de nodige rust kan geven. Hoe cool is dat? *trots*
Maar zoals ik altijd zeg: de roadtrip is belangrijker en vaak ook gewoon leuker dan de bestemming en dus gaan we nog niet aankomen en gewoon blijven reizen.
You with me?

Push Yourself

Net geen 9km hardlopen zonder wandelen. Weliswaar “slechts” aan een gemiddelde snelheid van 8km/h, maar what a ride it has been!
Als iemand mij op 1 januari dit jaar gezegd had dat ik voor het plezier zou hardlopen, laat staat dat ik dit resultaat zou behalen na minder dan 10 maanden, dan zou ik vooral eens goed gelachen hebben. Me… a runner. What. A. Joke. But it happened. And I am a runner! And I’m fucking proud of my achievement.
En kijk nu… volgende week loop ik mijn eerste loopwedstrijd en eind deze week schreef ik me in voor de volgende challenge. Hoe cool is dat allemaal wel niet?

Is er iets verslavender dat je eigen grenzen opzoeken en die dan elke keer opnieuw verleggen? Misschien is dat voor sommige mensen pure hel, maar als ik mezelf los van het hardlopen analyseer en de focus verleg naar bijvoorbeeld de job dan zie ik dezelfde trend: baseline definiëren – actieplan uitwerken om jezelf te 1UP’en – doing it – baseline verleggen – repeat.

Trouwens tijd om de Waterrower opnieuw vanonder het stof te halen. Met al dat lopen en de focus op die 8km uitlopen, heb ik het roeien effe op pauze gezet. Single focus increases execution success. En ik had de rustdagen ook wel nodig om kwetsuren te vermijden.
PushYourself
Na de wedstrijd van aanstaande zondag ga ik roeien terug introduceren en beginnen met 2 sessies per week. Uiteraard gecombineerd met hardlopen, want begin december staat er een 10km challenge op de agenda en failure is just not an option.
Busy times ahead indeed.

Meet Lifesum

In mijn vorige blog lichtte ik al een doekje van de sluier over hoe ik naast regelmatig sporten ook track wat ik allemaal eet en drink. Niet omdat ik dat persé leuk vind, maar wel omdat ik beter zicht wil krijgen in al die “rommel” die mijn sportieve inspanningen teniet doen deden. En er is niks zo confronterend als noteren wat je eet en drinkt en dan nog eens de rekening van gepresenteerd krijgen (in de vorm van calorieën).
De eerste app die ik geprobeerd heb heet MyFitnessPal. Ik heb die app welgeteld twee weken halvelings gebruikt om dat te beseffen dat ik er meer niet dan wel gebruik van maakte. En als je het niet logt zoals het hoort, kan je het even goed niet loggen toch? Op zich deed die app eigenlijk wel wat ze moest en ik ken enkele gebruikers die er best tevreden van zijn, maar voor mij was het toch niet wat ik nodig had.
Toen ik de voorbije maanden intensiever met het sporten begon, kwam het food/drinks loggen terug op de agenda. Per slot van rekening heeft het weinig zin om te dweilen met de kraan open nietwaar? MyFitnessPal was in mijn hoofd nog altijd niet wat ik zocht en een tip van @dbuntinckx in de Tech 45 podcast heeft me naar Lifesum geleid.
Lifesum
Lifesum doet eigenlijk precies hetzelfde als MyFitnessPal: het laat je toe om al je maaltijden, je snacks, je beweging enz te loggen en zo een inzicht te krijgen in je eetgewoontes. Daarbovenop kan je (in de betalende versie alleen dacht ik) een dieet kiezen dat bij je past, een streefgewicht ingeven samen met je eigen kenmerken zoals leeftijd, gewicht en lengte en dan samen met de app naar dat doel streven. Dat loggen kan trouwens manueel door bv. “appel” te typen en dan uit een lijst van suggesties een keuze te maken bv “Granny Smith” ofwel door de streepjescode van het product te scannen met de camera van je telefoon.  Daarna geef je aan hoeveel je at: hele appel, halve appel, x aantal gram… en klaar is kees – food has been tracked.
Zelf volg ik bijvoorbeeld het 5:2 dieet: concreet wil dat zeggen dat ik vijf dagen eet wat ik wil (lees: gezonde voeding, groenten, niet veel junkfood…) en twee dagen moet vasten. In mijn geval betekent dat ik tijdens de normale dagen 2800 calorieën mag/moet eten en op de vasten-dagen mij beperk tot 500 calorieën. De app geeft je tips dmv receptjes of andere weetjes en das wel leuk, maar zeker niet toereikend om daarmee menu’s op te bouwen. Je krijgt trouwens ook break-down’s van je input zoals energiewaarden, hoeveelheid koolhydraten, vetten en proteïnen, maar ook of ze in balans zijn tov elkaar en je dus evenwichtig eet of niet.
Een leuke extra feature is de mogelijkheid om je wateropname te tracken: idealiter drink je 2L plat water per dag. Telkens je een glas gedronken hebt, kan je een virtueel glaasje vullen in Lifesum. Check!
Lifesum is een goede assistant voor iedereen die inzicht wil krijgen in zijn eetgewoontes. De premium features zijn ok, maar enkel voor de dieet features zou ik ze niet nemen. Je krijgt er meer details mee over je voedsel en het laat je ook toe te syncen met partner apps zoals Health van Apple zelf en bv. Withings. Als die zaken je boeien, is de Premium versie een aanrader (kost per jaar €45, maar je kan ook per kwartaal of halfjaarlijks betalen). Ik zou echter adviseren om te starten met de gratis versie en daarna eventueel te upgraden.

De Slimme Weegschaal: Withings WS-50

Ik ben een man van statistiekjes en lijstjes.
Zo kam ik geboeid de statistieken van mijn blogs uit, log ik met een Raspberry Pi elk uur netwerk statistieken van mijn Telenet verbinding (kwestie van de Telenet helpdesk met feiten te confronteren wanneer er problemen zijn), heb ik monitoring en rapportage van zowel gas-, water- als elektriciteitsverbruik + zonnepanelen opbrengst in huis en ga zo maar door.
Big data op microschaal avant la lettre quoi!
Een jaar of twee geleden heb ik mezelf toegevoegd aan die “life-logging” en wel onder de vorm van een FitBit activity tracker.
Ik was daar uitermate tevreden over: slaapstatistieken, beweging monitoren en uiteraard gans dat gebeuren via gamification gebruiken om grenzen te verleggen en jezelf uitdagen om beter te doen.
Ondertussen ligt mijn FitBit ongebruikt op de kast: niet omdat het ding stuk ging of omdat ik er niet meer blij van werd, maar wel omdat ik een goed jaar geleden een Apple Watch kocht en die zodanig smart is dat ze de FitBit vervangen heeft.
Anyway. Dat verhaal van die Apple Watch komt later, het ging over statistieken en logging. Life-logging.
Een fijne collega kocht een intelligente weegschaal waarbij een blik op zijn bijhorende app en ditto statistiekjes genoeg was om diezelfde dag nog een eigen exemplaar te bestellen: say hello to the Withings WS-50. Ondertussen heeft Nokia het bedrijf trouwens overgenomen, wat alleen maar meer coole producten kan opleveren denk ik zo. Maar ook dat is nu effe niet belangrijk. We wijken af.
ws-50-white
De voornaamste reden van mijn aankoop was mijn (over)gewicht tracken. Seeing is believing zeggen ze. Ze hadden gelijk.
Reality is a bitch when it hits you in the face. 
Niks dat ik nog niet wist hoor. Veel te veel spiermassa eh ;-).
Neen, serieus.
Mijn loopavontuur waarover ik op dit blog ook al wat neergepend heb, is er natuurlijk niet zomaar gekomen. Onderliggend argument was een gezonder lichaam kweken met het oog op een lang en gelukkig leven. Lekker cliché, maar wel heel erg waar.
Fanatiek als ik ben sta ik nu elke dag netjes op de weegschaal waardoor ik een perfect overzicht krijg van de status van mijn gewicht, vetmassa, BMI, hartslag en als kers op de taart nog een weer-update. Ja je leest het goed: de Withings serveert je net voor ie klaar is nog met een update van het weer voor vandaag, kwestie dat je weet hoe je te kleden voor je de deur uit gaat!

Evolutie

Ik begon met lopen halverwege december 2015 en kocht mijn Withings weegschaal halverwege januari 2016. Tot ergens midden juni liep ik wel regelmatig, maar was ik niet zo begaan met wat ik at en dronk met als resultaat dat de virtuele teller van de weegschaal redelijk status quo bleef. Op zich al een overwinning, maar niet goed genoeg.
Vanaf eind juli ben ik mijn eet- en drinkgewoontes beginnen loggen en die data gecorreleerd met wat de weegschaal statistieken daar tegenover plaatste, wist ik precies wat gedaan. Gezonder eten en veel meer water drinken!
Dat gecombineerd met de looptraining geeft als resultaat een verlies van 5kg over zes maanden (waarvan het grootste stuk de laatste drie maanden). De voorbije weken heb ik het lopen nog intensiever gemaakt en de toestroom van drank en voedsel nog meer onder de loep genomen, waardoor ik op dit moment een gemiddeld gewichtsverlies van 350 gram per week kan optekenen.
Traag maar gestaag, maar wel in de goede richting.
Wat mijn doel is hoor ik je denken? 30kg kwijt spelen op 18 maanden – sneller als het kan, maar zonder gekke dingen of quick-fixes welteverstaan.

Aanrader of toch niet?

De Withings WS-50 is zonder enige twijfel een goede aankoop geweest. Eyes on the prize is belangrijk om je doel te bereiken en dat is precies wat deze smart weegschaal doet. Mij kort houden en de realiteit elke dag onder ogen brengen. Geen betere motivator denk ik dan.
Niet wegen en analyseren is struisvogelpolitiek. Face the music en start to dance!

Start To Run: Status Update

Vier maanden terug schreef ik hier voor het laatst over mijn ambitie om (hard)lopen aan mijn persoonlijk CV toe te voegen en had ik net het Start 2 Run: 5km programma met succes beëindigd.
Ik ben niet gestopt met de lat te verleggen en bleef trainen en grenzen verleggen!
Ik schreef me in voor een heuse loopwedstrijd (binnen twee weken is het zo ver!) en ondertussen ben ik op het punt dat ik 8km in ongeveer 56 minuten loop zonder in complete overdrive te gaan. De gemiddelde snelheid ligt rond de 8km/h en daar ben ik eigenlijk vanaf dag één niet vanaf geweken: loopband op 8 en gaan. Mét de juiste muziek in de oren natuurlijk ;-).
runningmeme
Af en toe loop ik eens wat sneller, maar mijn primaire doelstelling is 10km kunnen lopen aan 8km/h. Eens die mijlpaal bereikt is, ga ik proberen de tijd naar beneden te brengen met als ultieme doel om aan een gemiddelde van 10km/h te geraken op de 10km. Tegelijkertijd de afstand opkrikken tot het punt dat ik 16km kan uitlopen aan een gemiddelde van 8km/h of beter met als doel om volgend jaar de 10 miles van Antwerpen te kunnen uitlopen.
Kortom: genoeg ambitie en challenges om me de komende zes maanden bezig te houden en jullie van updates te voorzien.

Coming Up

Ondertussen kan ik behalve over koptelefoons voor tijdens het sporten ook al wel iets vertellen over loopkleding en hoe die een wereld van verschil maken, over Finse pistes en hoe dat toch helemaal anders is dan op een harde ondergrond lopen of over het feit dat de volgende wedstrijd ook al concrete vormen krijgt (10km Nocturne loop in Mechelen begin december).
Verder op de planning: apps om je eet- en drinkgewoontes te monitoren, water leren drinken ipv frisdrankjes en helemaal bovenaan staat een uitgebreide bespreking van mijn Apple Watch die sinds dag 1 mijn trouwe compagnon is tijdens het sporten.
Wordt vervolgd…

Gechromecast

Ik ben “gechromecast” zoals ze zeggen. Althans ik zeg dat toch…
Eigenlijk bedoel ik gewoon dat ik een grote fan ben van Google’s Chromecast dongle die je aan elk beeldscherm met HDMI-ingang kan aansluiten waarna dat scherm alles wegheeft van een smart-TV.

Installeren?

Zo een Chromecast is helemaal niet zo duur (rond de 35 euro mits wat online zoekwerk) en als je een HDMI-kabeltje in een HDMI-poort kan pluggen, dan kan je een Chromecast installeren. Eens dat gedaan is voorzie je de dongle van stroom en schakel je de TV naar de overeenkomstige HDMI-poort.
buy-chromecast-lightbox
De volgende stap is je telefoon / tablet voorzien van de Chromecast App en je te connecteren op het wifi signaal van de Chromecast. Eens dat gelukt is, kan je de Chromecast toevoegen aan je bestaand wifi netwerk en klaar is kees: je bent klaar om te “casten”.

Waarvoor gebruik ik het?

Hoofdzakelijk voor het streamen van Netflix en Youtube richting TV’s doorheen het huis. Maar je kan er ook bv. Spotify naartoe sturen zodat die dure home theatre opstelling voor meer dan films gebruikt wordt. Als je dat doet krijg je alle info rond de muziek trouwens netjes fullscreen op je televisie te zien.
Je kan er natuurlijk ook foto’s mee tonen op het grote scherm, tabs uit je browser op je TV laten zien (al vereist dit wel dat je Google Chrome gebruikt) en waarschijnlijk nog veel andere dingen die ik vergeet, maar zelf niet gebruik.
Bovenstaande kan je ook met bv. een AppleTV, maar als je verder geen features van de AppleTV gebruikt, dan is de Chromecast een veel goedkopere oplossing!

Soorten Chromecast

De huidige versie van de Chromecast is eigenlijk de tweede iteratie. De eerste zag er meer uit als een USB-stick, wat soms een probleem was bij TV’s die aan de muur bevestigd zijn: de stick stak dan loodrecht naar achter uit de TV waardoor die met de muur in aanraking kwam.
chromecast
De nieuwe Chromecast is een rond ontwerp (Google logo) met daaraan een flexibele HDMI-connector. Daardoor bengelt het toestel aan de HDMI-poort van je TV en zit het niet in de weg. Verder heeft de nieuwe versie ook ondersteuning voor 802.11AC wifi t.o.v. de eerste versie die beperkt was tot 802.11N.
chromecast-specs
Of dat belangrijk is, hangt helemaal af van jouw wifi signaal: als je vandaag geen AC hebt en ook geen plannen om te upgraden, dan zal je weinig voordeel halen met de nieuwe Chromecast. Heb je echter wel een wifi netwerk dat het nieuwste AC protocol ondersteunt, dan is het verschil erg merkbaar.
Wanneer je Netflix kijkt, zie je bij de start altijd een percentage dat oploopt. Dit is Netflix die een buffer aanmaakt om streaming TV te kunnen doen zonder vertragingen of andere irritante zaken. Met de eerste Chromecast zag je dit percentage mooi oplopen tot aan 100%, terwijl bij de nieuwe versie het percentage oploopt tot aan pakweg 10% en dan opeens al aan 100% zit. Met dank aan de veel snellere wifi verbinding dus.
Verder bracht Google ook een Chromecast Audio uit die net hetzelfde doet als de video versie, maar dan voor audio. Het toestel heeft een 3.5mm jack i.p.v. de HDMI-connector en laat je dus toe om eender welke speaker setup om te toveren tot een setup waar je naar kan streamen met bv. Spotify.

Kopen?

Als je jezelf herkent in een van bovenstaande use-cases en je hebt geen smart TV die dat allemaal native kan, dan is de Chromecast spek voor jouw bek. Verder kan het ook interessant zijn als je nog een oude computer flatscreen hebt rondslingeren: Chromecast er op aansluiten en klaar: Netflix, Youtube, muziek… tot je beschikking. Ideaal om bijvoorbeeld in de keuken TV  te kunnen kijken zonder kabels te moeten aanleggen.

Plantronics BackBeat FIT

Eén van mijn geliefkoosde attributen tijdens het lopen zijn mijn headphones. Meestal loop ik met muziek, maar tegenwoordig kan het al eens voorvallen dat ik een podcast luister tijdens het sporten.
Er zit zelfs een systeem achter…
Wanneer ik een loopje doe waarvan ik weet dat ik het kan zonder mijn grenzen te verleggen, dan zal ik al naar een podcast grijpen. Indien ik echter voor een nieuwe uitdaging sta (bijvoorbeeld langer lopen zonder onderbreking, een nieuwe afstand bereiken…) dan gaat de voorkeur naar muziek.
Ten eerste moet ik minder nadenken bij muziek en ten tweede kan ik met muziek beter mijn grenzen verleggen en de pijn verbijten wanneer ik nog effe moet volhouden. Kwestie van jezelf te mindfucken zeker?
Enfin. Headphones dus. Of “oortjes” zoals in de volksmond al eens weerklinkt.
De standaard meegeleverde oortjes van mijn iPhone zijn niet veel waard:

  • Ze blijven niet op hun plaats zitten
  • Ik heb er heel snel fysiek pijn van aan mijn oren
  • De geluidskwaliteit is matig
  • Ze zijn bedraad en dat is gewoon lastig

Mijn zoektocht naar een betere set die bovenstaande problemen oplost, was van korte duur. In het begin was de Start To Run app mijn trouwe metgezel en een van de sponsors van die app is Plantronics. Als het goed genoeg is voor Evy, dan is het goed genoeg voor mij :-).
backbeat-fit-green
De keuze viel dus op de BackBeat FIT van Plantronics, een headset die alles heeft waar ik naar op zoek ben:

  • Felle kleurtjes (who cares huh… heb de lime greens omdat die goedkoper waren dan de andere kleuren)
  • Bluetooth en dus geen draadjes meer
  • Batterijduur die lang mee gaat
  • Comfortabel om te dragen
  • Goede geluidsweergave met een specifieke vorm die toch nog beetje omgevingsgeluid toelaat – safety first!
  • Rubberachtig materiaal dat tegen weer, wind en zweet bestand is
  • Bedieningsknoppen op de headset zelf (volume, volgend en vorig nr…)
  • Ingebouwde microfoon voor als je wil bellen tijdens het sporten

Na enkele maanden intens gebruik kan ik alleen maar zeggen dat ik tevreden ben van mijn aankoop en dat ik deze headphones opnieuw zou kopen. Naast de headset krijg je er trouwens zo een zakje bij dat je rond je arm kan bevestigen om je smartphone in op te bergen. Verder is er ook plaats voor een kredietkaart / ID kaart en met wat gepruts krijg je er je huissleutel ook nog bij. Het zakje kan binnenstebuiten gekeerd worden om van loopzakje naar opbergzakje voor de headset te gaan, maar die moeite doe ik niet. Oh, en het materiaal van het zakje is reflecterend dus extra veilig als je onderweg bent.
xbackbeat-fit-blue-case+pouch.png.pagespeed.ic.VoWHGJWoDo
Maar de titel van deze blog impliceert dat er een probleem was… over een cliffhanger gesproken!
Dat zakje heb ik eigenlijk niet direct in gebruik genomen, vooral omdat ik de eerste maanden louter en alleen op de loopband gelopen heb. Iets van eerst leren lopen alvorens ik me onder de mensen wou begeven ;-).
Recent bedacht ik dat ik dat zakje had liggen en wou ik het dus gebruiken. iPhone erin, sleutel erin en klaar. Rits sluiten en vertrekken maar… of toch niet. Toen ik de rits wou sluiten, had ik de helft van de rits zelf opeens in mijn hand. Tot zo ver mijn blijheid. Gelukkig kon ik het zakje nog sluiten met wat handigheid, maar een teken van kwaliteit is het niet en gebruiksvriendelijk is ook niet het eerste waar ik aan denk als ik dat zakje wil openen of sluiten met een halve rits!
Gisteren heb ik een support ticket gelogd via de website van Plantronics. Er werd mij beloofd dat ik binnen 1 werkdag een antwoord mocht verwachten en effectief: vanmorgen had ik een mailtje van een vriendelijke helpdesk medewerker (*zwaait naar Jeroen*) met de vraag om mijn adres en bewijs van aankoop door te sturen. Eens in hun bezit sturen ze me dan met veel plezier een nieuw zakje toe zodat mijn smartphone weer veilig mee kan lopen.
Het klinkt als vanzelfsprekend, maar ik heb al genoeg andere ervaringen gehad met klantendiensten. Dikke pluim dus voor de mensen van Plantronics. Een goed product maken is één ding. Zorgen dat klanten het product opnieuw kopen omdat ze weten dat er iemand luistert bij problemen is een andere zaak.
Een vette thumbs up Plantronics! Jullie hebber er een terugkerende klant en evangelist bij!
PS: het zakje kan géén iPhone 6S Plus (en andere phablets) herbergen!

Belfius Ieper Trail

Het is zo ver beste lezers!
Ik heb me vandaag officieel ingeschreven voor mijn allereerste loopwedstrijd: de Belfius Ieper Trail.
De after movie van de eerste editie ziet er erg leuk uit en de aanstekelijke woorden van Kelly hebben mij over de streep getrokken. Halverwege oktober ga ik dwars door Ieper mijn eerste wedstrijd lopen en tegelijkertijd genieten van de mooie omgeving en de gebouwen waar je langs loopt.


 
Volgens de website is de gemiddelde afstand 8.5km en op zich is dat al een uitdaging, want vandaag de dag loop ik gemiddeld 4.5-5km per keer. Nog twee maanden om alles te geven en er in oktober een succes van te maken.
Bestaat er zo iets als plankenkoorts bij lopen :-)?
Als je zelf ook wil meedoen, deelnemen kost €12 en kan je gewoon via de website doen.

« Older posts Newer posts »

© 2024 Unexpected.be

Theme by Anders NorenUp ↑